انتظاری که خدایی باشد انسان را بزرگ میکند
متقی میکند
اهل حکمت میکند
متفکر میکند
این انتظار به خوبی در فیلم شیار 143 به تصویر کشیده شده است
به قول مشتی الفت:میترسم حرف بزنم یا یه چیزی بگم که غیبت بشه و از یونس خبر بدی برام بیاد
دختر مشتی الفت میگفت:الفت خیلی بزرگ شده به چیزایی توجه میکنه و چیزایی رو میفهمه که ما توجه نمی کنیم و نمی فهمیم.وقتی کنار الفت میشینم احساس کوچیکی میکنم.
آره ولله انسان منتظر متقی میشه
ساکت میشه
خاص میشه
خالص میشه
بی ادعا میشه
خدایی میشه
یامَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومینَ
خزان که می شود انارها می رسند
و من
هر بار که انار دانه می کنم ،دانه دانه دلم خون می شود به یادِ گل یاس...
از نظر علم منطق و از نظر منطقیون جمع نقیضین امکان ندارد.یعنی هیچگاه سفید و سیاه یا نور و ظلمت یکجا جمع نمیشود.
بنده ام این را قبول دارم،اما سوالی برایم پیش آمده
چرا در قلب این بنده حقیر هم ظلمت گناه و حب دنیا هست و هم نور عشق به حضرت اباعبدالله الحسین(ع)؟
شاید این خود منطقی است که در هیچ کتابی نیامده...
یا مجیب
می گویند وسط روضه ها،خصوصا روضه ی عمو عباس(علیه السلام)،آنجا که تقریبا تمام قلب ها پاره پاره است چونان مشک اش و اشک ها جاری است؛آن زمان که شانه های همه لرزان است و سرها همه به زیر و عقل ها همه حیران از این همه وفاداری و شجاعت و مردانگی...دعا اجابت می شود...روضه خوان ها هم همه این را می دانند لااقل روضه خوان مسجد ما که می دانست... دُرست وسط روضه،آن هم روضه ی عمو عباس(علیه السلام)؛دقیقا آنجا که صورت ها همه خیس بود و سرها همه به زیر،دست ها را بالا گرفتیم و برای فرجت دعا کردیم آقا...
کاش اجابت شویم.
-این نوشته مربوط به تاسوعاست،عصر روز نهم محرم 1436،روزی که سراسر باران بارید
-طلوع می کند آن آفتاب پنهانی
ز سمت مشرق جغرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می پرد نشانه ی چیست؟
شنیده ام که کسی می آید به مهمانی
کسی که سبز تر است از هزار بار بهار
کسی شگفت،کسی آنچنان که می دانی...
قیصر امین پور
تقوا:ایمان مستمر،عمل مکرر
ایمان:دلبستگی به خدا از مبدا تا معاد
ایمان باعث حدوث تقوا است ولی اگر تقوا پیشه نکنیم همان ایمان هم از دست میرود
در علم اخلاق از تقوا به نام ورع یاد میشود
ورع:یعنی دوری از گناه.یعنی همان تقوا.ورع یعنی شما در بیابان پر از خار دامان خود را بالا بزنید تا این خارها به شما نگیرد.
"ورع ریشه تقوا است" حضرت علی(ع)
"آقا مجتبی تهرانی(ره)"
اخلاق بر دوقسم است:
-محاسن اخلاق -مکارم اخلاق
محاسن اخلاق:در هر فردی بطور ذاتی وجود دارد مثل اینکه هر انسانی دروغ گفتن را بد میداند
مکارم اخلاق: باید تمرین شود مثل اینکه ما به کسی حسودی کنیم ولی به جای بد گویی از طرف مقابل تعریف کنیم و یا به او خدمت کنیم
قوای انسان:
-علم -خشم -شهوت
کسی که بخواهد خوی نیکو تحصیل نماید بایستی دارای این سه قوا باشد و پرچم عدالت میان آنها برآورد و از هر سه به طور تساوی استفاده
کند.
مهمترین اساس اخلاق حسنه،حکمت است.
حکمت:به اندازه ای از قدرت علم بتوان استفاده کرد که بنفع مصلحت خود بهره مند شود و بتواند خوب را از بد و دروغ را از راست
تشخیص دهد.
اصول صفات پسندیده:
-حکمت -عفت -عدل -شجاعت
عفت:زمانی که قوه شهوت به کمال اعتدال رسیده است
شجاعت:قوه خشم به کمال اعتدال رسیده است
یعقوب کربلا چرا این همه گریه میکنی؟
آخر تو برای چند نفر گریه میکنی؟
هر وقت نظرت به معجری می افتد
حق داری تو این چنین گریه میکنی
یا اسمع السامعین
این شب ها
که شهر بوی عطر سیب می دهد
می شود در شلوغی هیئت گم شد و باصدای بلند،
با صدای بسیار بلند
های های برای تو زار گریست...
این شب ها
کاش تمام نشوند...
باید کوشید تا درانسان صفات اهل آخرت حلول کند.
نمی توان این صفات را بازی کرد بلکه این صفات براثرمراقبه و محاسبه در انسان پدید می آید.
آیتالله مصباح یزدی ویژگی های اهل آخرت را این چنین بر میشمارد:
- حیا
- عاقلانه و از روی برنامه عمل کردن
- صداقت
- مردم از دست آنان در آسایشند
- برای مردم نفع فراوان دارند
- سنجیده سخن میگویند
- به محاسبه نفس خود می پردازند
- نفس خود را به زحمت می اندازند
- چشم به خواب میرود اما دلشان بیدار است
- خوف از خدا
- چشمشان گریان و دلشان همواره به یاد خدا است
- در آغاز نعمت حمد و در پایان آن شکر خدا را به جا می آورند
