هر کی میخواد بدون رفیق چی هست و کی هست از من بپرسه
هر کی ته رفاقتو ندیده از من بپرسه
هر کی گریه برا رفیقو ندیده از من بپرسه
هر کی دستو پا زدن برا رفیقو ندیده از من بپرسه
هر کی خوشحالی برا رفیقو ندیده از من بپرسه
هر کی معنی دوست داشتنو نمیدونه از اون بپرسه
خیلی خوشحالم رفیق
یا رجائی عند مصیبتی
هر سال که
پرچم های سیاه بر در و دیوار شهر علم می شوند،
دلم هزار راه می رود برایت
نمی دانم چه سری است امسال آقا!
دلم بد جور شور دل ربابت را می زند...
-عنوان:مصرعی از شعر علیرضا قزوه
گاهی از خود چنان غافل میشویم که نا خواسته صفات اهل دنیا در ما بروز می کند.
آیتالله مصباح یزدی ویژگی های اهل دنیا را این چنین بر میشمارد:
-پرخوری و شکم بارگی.
-خنده فراوان.
-پر خوابی.
-خشم فراوان.
-کم راضی و خرسند میگردند و همواره از دیگران طلب کارند.
-وقتی به دیگران بدی میکنند پوزش نمی خواهند.
-عذر دیگران را نمیپذیرند.
-در هنگام عبادت کسل است و هنگام گناه شجاع.
-آرزوهای دراز.
-به محاسبه نفس خود نمی پردازد.
-به دیگران نفع نمی رساند.
-زیاد سخن می گوید.
-ترس اندک از خدا.
-شادمانی هنگام آماده شدن غذا.
-نه هنگام آسایش شکر میکند و نه در بلا صبر.
-کارهای خیر دیگران را به حساب نمی آورد.
-خود را به کاری که انجام نداده می ستاید.
چیزی را ادعا میکند که در او وجود ندارد.
-همواره انتظارت خود را بیان میکند.
-به عیب گویی از دیگران میپردازد.
چشم بر هم بزنی خواهرت آواره شده
چشم بر هم بزنی پیراهنت پاره شده